Dziękuję Wam za oglądanie i komentarze. Cieszę się, że się podoba.

Wracam dzisiaj do domu pociągiem. Dostaję powiadomienie o nowym filmie, więc odpalam. Zaciekawiony odcinkiem zapominam o Bożym świecie. W pewnym momencie odczuwam dziwny zapach, po chwili namysłu zorientowałem się, że są to moje buty które oparłem o nagrzewnicę w EN57.

na stację wbiega pasażer - panie, panie, jaki to pociąg? -niebieski -ale dokąd? -do połowy ;) taki minionek, pamiętam jak swoje pierwsze glany przypaliłem na tej nagrzewnicy:)

Tytaniczna praca, gigantyczna wiedza, profesjonalnie podane...brawo Jakub! Podkład muzyczny i grafiki własnego wykonania dopełniają odbiór 😊

Po krotce tłumacze czemu i co: -"Tyku tyku" to z powodu sprężarki, jaka oryginalnie była (oraz jest) zastosowana. KM-y już nie mają tych sprężarek, ale Przewozy Regionalne podobno jeszcze tak. - nie pneumatyczne drzwi miedzywagonowe oraz trochę inny wygląd w Kolejach Mazowieckich posiada "babcia" EN57-038, która przez jakiś czas jeszcze niedawno należała do sekcji Ochockiej. Teraz prawdopodobnie należy do Grochowskiej sekcji. -Nazwa potoczna "kibel" wywodzi się z tego, że odchody, które po prostu wypadały na tory rurą, przyczepiały się do tej rury najczęściej. Z biegiem czasu tego było coraz więcej i dodatkowo wiek tych rur oraz to jak się dbało o nie nie pomagało w pozbyciu się smrodu, który stawał się coraz to większy. Wprowadzenie zamkniętego obiegu WC na niektórych 19-stkach pozwolił po części zwalczyć ten smrodliwy problem. -Nigdy nie było doprowadzane powietrze z kibla do sprężarki. Zawsze ono jest pobierane z zewnątrz bezpośrednio -Jesli jest Pan zainteresowany starymi jednostkami, to Ochota posiada najwięcej takich. Jest tu EW60 001 oraz 002 - (napiszę jak to się czyta) *"Sprzęg Szarfenberga", a nie "Szaferbenga", ale luzik :) - nie zostało nic wspomniane o "czerwonym grzybku", który jest obok nożnych manipulatorów sygnału dźwiękowego. Służy on do rozpinania jednostek -Dobrze Pan myśli, jeśli chodzi o rejestrację danych dotyczących przejazdu. W prędkościomierzu w wagonie "Ra" nie jest tylko rejestrowana prędkość składu. Bardzo podoba mi się ten film. W końcu coś fajnego na YT.

Kulas WYGRYWA!!!! Taki mikser do mieszania wiedzy technicznej historycznej z...nostalgia i wspomnieniami. Aż mam ochotę zamknąć oczy i przypomniec sobie codzienna podroz żółtkiem z Leborka do Slupska ...chyba nawet przystawie sobie zapalniczke do podeszwy😂😂😂 Można pluć na te składy ...ale nie zapominajmy że w dużej mierze na to jak one wyglądały,zależało od pasażerów a raczej pseudopasazerow często podchmielonych w bluzach z ortalionu znanej niemieckiej marki made in bazar😁 Skala wandalizmu na kolejach w latach 90 była nieobliczalnia. Chłopie!!!!Jesteś WIELKI!!! Każdy odcinek można oglądać beeeeez przerwy!!!!

Za moich czasów (20lat temu). W Tarnowskich Górach mówiliśmy na nie Kanarki, czym jedziemy? Kanarkiem;-) Bo u nas były żółte. Dużo nimi jeździłem bo miałem to za darmo dzięki ojcu kolejarzowi. Piękne czasy to były.

W latach 70 tych miałem przyjemność trochę podróżowań EN kami ze Śródmiescia do Rembertowa, Pruszkowa i Mińska Maz. Pamietam drewniane siedziska prostujace kręgosłup. Dwa lata temu potrzebowałem pojechać do Pruszkowa. Wsiadłem do pociągu z innej epoki . Małe Pendolino. Przeskok cywilizacyjny. Dwa razy sprawdzałem bilet czy nie pomyliłem pociagu 😮

Ja spotkałem się z określeniem Rzeźnia a to dzięki hałasowi i 'spokojnemu' biegowi zwłaszcza gdy stan torów był kiepski a ślizgi prowadników widłowych maźnic wytarte. tak rzucało że strach się było bać ! :-)

Przejechałem kiedyś "kiblem" pół polski na siedzeniu nad grzejnikiem. Była zima, spałem, a grzejnik prawie mnie ugotował. Jak to mówią "kiedyś to były czasy"

łapka w górę dla Kolei Mazowieckich za zgodę na odcinek

Panie Jakubie jestem pod ogromnym wrażeniem miło się słucha bardzo przystępnie przedstawiona historia składów które skomunikowały polskie aglomeracje i tym samym mocno przyczyniły się do rozwoju gospodarczego naszego pięknego kraju. Serdecznie gratuluje

Sensacji XX Wieku nie oglądałem z takim zaciekawieniem, jak tych Pana peregrynacji. A i odcinki robią się coraz ciekawsze, bogatsze i dłuższe. Dziękujemy Kolejom Mazowieckim za tę przychylność. Zyskali w moich oczach! W firmie najwyraźniej pracują ludzie z duszą :)

Gdy w pierwszym odcinku tego roku wspomniał Pan o większych perspektywach i możliwościach które się przed panem otwierają (nie jestem pewny, czy to tak właśnie Pan określił) to jak widać, nie przesadził Pan. Wszakże jazda kursowym pociągiem w kabinie maszynisty, i to jeszcze określonym modelem EZT, oraz wizyta w warsztacie remontowym (czy jak to się tam nazywa) to przyjemności kompletnie niedostępne dla zwykłych profanów. Cieszę się że te w/w możliwości wykorzystuje Pan dla naszego (czyli pańskich widzów) wspólnego dobra, i serdecznie dziękuję. Z niecierpliwością (czyli tak jak zwykle) czekam na następny odcinek. Pozdrawiam.

Pamietam jeszcze podróże w En-53 a nieprzelotowym środkowym wagonie. Raz wracaliśmy z Zaduszek w Żyrardowie do Warszawy. Obsługa nieopatrznie otworzyła uchylne drzwi do kabiny obsługi a międzyczasie wsiadło tyle ludzi, że drzwi oparły się o peron i nie dawały zamknąć, obsługa próbowała je zamknąć kopniakami …. Dawne do czasy

Pan to taki Wołoszański kolejnictwa... ciekawa i rzetelna opowieść, nawet dla kogoś spoza branży. Po prostu przyjemnie posłuchać. Pozdrawiam.

Pamiętam jeszcze jednostki z drewnianymi ławkami, jeździłem takimi nad Świder jako dziecko z dworca Śródmieście

Fantastyczny odcinek o klasyku, kojarzącym mi się z przydługich podróży z dzieciństwa na trasie z Łodzi do Bydgoszczy EN57 relacji Łódź Kaliska - Gdynia Chylonia przez Zduńską Wolę, ZWKarsznice, popieram piękną ideę dbania o naszą historię techniki. Dziękuję.

Przez 10 lat szkoły średniej i studiów zasuwałem takimi pociągami , pomiędzy Rembertowem, a Wschodnią i Powiślem. Miały wtedy drewniane siedzenia z listewek.

Uważam, że EN 57 jest ważną ikoną naszej polskiej historii transportu kolejowego tak samo jak Fiat 126p jest ważna ikona polskiej motoryzacji. Mam sentyment do tych pociągów. Wiele lat dojeżdżałem osobówkami najpierw do technikum potem na studia. Jak byłem dzieckiem to z rodzicami jeździłem osobówkami do miasta co sobotę na większe zakupy. Jak wracałem od mojej pierwszej dziewczyny, to też przeważnie ostatnią osobówką o 22:30. Często o tej godzinie pociąg był już pusty a jak chciałem kupić bilet u konduktora, to czasami w ogóle nie musiałem nic płacić. Piękne, wyjątkowe czasy, które miały swój klimat i urok. Aż łza się w oku kręci jak tak sobie wspominam :)

Wychowałem się na tych jednostkach, przejeździłem nimi całą Polskę za łebka jako rodzina kolejarza. Dziś sam jestem maszynistą i nadal je lubię. Jak widzę kibelek to wracają wspomnienia z dzieciństwa. Odnośnie nazewnictwa, nie wiem czy ktoś już tu pisał, ale jedna z wersji mówiła też, że kibel od sraczkowatego malowania w latach 90tych. Pozdrawiam miłośników drogi żelaznej.

Dla mnie wszystkie te pociągi były identyczne. Byłem typowym pasażerem, który nie zwracał uwagi na to jakim pociągiem jedzie. Teraz gdym jechał pociągiem zwracałbym uwagę na więcej szczegółów. Pociągiem nie jechałem już z 10 lat :) Dzięki twoim filmom zobaczyłem w tych maszynach coś więcej niż tylko kolejny środek transportu. Te niesamowite historie i ciekawostki nie tylko maszyn, ale całej infrastruktury kolejowej. Panie Kulecki proszę nie przerywać nagrywania filmów ;)

Wielki szacun dla tworcy tego dokumentu! Ogromna wiedza i sposob przekazania tejze! ..zabrakło mi tylko chociaz wzmianki o EW 54 zwanych"szwedkami"a eksploatowanych w elektrowozowni Sochaczew.

Super pomysł na "okrągłość" odcinka i narrację. A kiblem nazywano je głównie dlatego, że nie grzeszyły czystością (jak wszystko, co pozostawało w utrzymaniu Pekapu) i miały swoisty, niezbyt przyjemny zapach. A jeśli chodzi o dawne "klasy", to były wersje "classic", ze skajowymi siedzeniami, wersja "deluxe:, która miała siedzenia pokryte typową pekapowską "mechaniczną pomarańczą" - pomarańczowo-brązową tkaniną znaną bardziej ze składów wagonowych a występującą tylko w członie pierwszej klasy (tak, niektóre kibelki miały jedynkę) i najbardziej hardkorową wersją "full plastic" - twardych siedzeniach z jednej bryły czerwonego plastiku, a wyprofilowanych w taki sposób, że ni cholery było się do nich dopasować. Bolały plecy i tyłek. :D Wymieniając ED72 i ED73 byłem przekonany, że pominąłeś EN71, wydłużoną wersję klasycznego kibla. Była to też najliczniejsza seria "rozciągałków". ED73, jeśli mnie pamięć nie myli, miały drzwi odskokowo-uchylne. BTW2: Co oznacza zapis na rysunkach, np. 5Bm+6Bm+5Bm?

Po tym odcinku, Discovery Chanel stoi przed Tobą otworem.

Super materiał! Bardzo podoba mi się taki monograficzny odcinek. Doceniam nakład pracy, przygotowań na pewno było sporo. Brawa też dla ludzi z Kolei Mazowieckich za ogarnięcie tematu i przychylność. Przydomkowi "kibel" prawdę mówiąc się nie dziwię. Może każdy miał po trochu swoją genezę, ale spędziłem kilka lat jeżdżąc na uczelnię tymi składami na trasie Waw Zachodnia - Waw Rembertów. Załapałem się jeszcze na "gołe" EN57 wypożyczone bodaj z trójmiejskiego SKM. Jeśli człowiek wstaje przed kurami, potem koczuje w mrozie na stacji 30, a nawet 60 minut bo każdy opad śniegu wywołuje spore opóźnienia, potem ściska się spocony w tłumie podróżnych przez kilkadziesiąt minut, do tego pociąg robi postoje w polu, to nic dziwnego, że wychodząc w końcu na stacji docelowej myśli sobie"co za kibel". Można powiedzieć, że przydomek nie tyle odnosi się nawet do samego pojazdu, co do niegdysiejszego klimatu na kolejach podmiejskich. Tym bardziej w czasach gdy pociągi były mniej przyjazne niż obecnie w KM. Pozdrawiam!

Witaj, jestem maszynistą na Pomorzu Zachodnim i szacunek za tak profesjonalny materiał. Oglądam Cię z zaciekawieniem ponieważ też się interesuję historią kolejnictwa, zbieram stare przedmioty kolejowe odnawiam je i zachowuje dla potomnych. Co do tego co mówiłeś w ok 13 minucie, starsi koledzy co jeździli na tych jednostkach w latach 70 i 80 mówili tak, że pierwotnie w jednostce były 3 WC, ale z powodu częstego zwarcia w szafie WN która była bezpośrednio pod WC zrezygnowano z trzeciego WC w wagonie silnikowym i przeniesiono w to miejsce szafę NN która również była początkowo pod pudłem jednostki. Wał kułakowy od początku znajdował sie pod pudłem w szafie WN. Pozdrawiam IG #maszynista_polregio

Też przypaliłem podeszwę! W dzisiejszych czasach coś takiego nigdy nie opuściłoby fabryki, bo przekroczyłoby wszystkie zasady i normy, a kiedyś było jeżdżone po całym kraju i nikt przez to poważnie nie ucierpiał :D Jestem z pokolenia lat 90 i trochę już tęsknię za tym pociągiem. Na mojej trasie już ich nie ma. Same nówki, jeszcze niedotarte. Głownie PESA i czasem NEWAG.

Dla mnie najlepsze jest klasyczne granatowo-żółte malowanie kibli.

Panie Jakubie, wspaniale zrealizowany odcinek. Bardzo ciekawe przedstawienie kibelka przy pracy. Mam do nich sentyment, mieszkałem niedaleko linii prowadzącej do stacji Warszawa Wileńska i widziałem je codziennie, jeszcze w malowaniu żółto-niebieskim. Pamiętam też trasę z Olsztyna do Iławy. Przy większej prędkości wrażenia były interesujące:) Kiwało składem niemiłosiernie, ale to była zupełnie inna jakość niż prędkości w okolicy Warszawy. I ten pomruk przekładni podczas rozruchu. Chociaż osobiście wolę składy lokomotywa+wagony to jednak uważam, że EN57, jeszcze całkiem niedawno niepodzielnie panująca na niezelektryfikowanych liniach lokalnych, to niesamowita maszyna.

Przypadkiem trafiłem na Pana kanał i od razu sub. Warszawę opuściłem w wieku 15 lat w 2001 roku a ostatnio odwiedziłem właśnie w 2004, sporo mnie ominęło do dnia dzisiejszego. Pamiętałem jednak podróże m.in. do Brwinowa, gdy w razie potrzeby sikało się zwykle przez otwarte (nie zamykające się) drzwi boczne, bo WC było zalane/zajęte przez jakiegoś mniej higienicznego jegomościa. No i widok z 9 piętra na Pradze, kiedyś liczyłem ile EN57 jadących w ciągu dnia było jeszcze żółto-niebieskie a ile już pomarańczowe. A gdy pojawiły się pierwsze jednostki z serii 19XX to z innymi zainteresowanymi z podstawówki wymyśliliśmy, że to przyszłe pojazdy dla metra, ale tymczasowo jeżdżą z pantografami w oczekiwaniu na (roz)budowę linii podziemnej. Jednym słowem kibelki to część dziciństwa wielu z nas, nie mogą odejść. A co do metra to też mam w pamięci obszerny artykuł w Młodym Techniku, gdzie było też zestawienie sieci metra w Europie i sposobu zasilania. Postawiłem sobie wtedy za cel je wszystkie odwiedzić i w sumie powoli ten cel realizuję :)

Właśnie byłem w Bochni służbowo (wczoraj). Czekając na pociąg powrotny widziałem wjazd dwóch rarytasów - EN71-001 i EN71-016 jako podwójna jednostka relacji Rzeszów - Katowice. Piękne, stare, niezmodernizowane, z fotelami obitymi skajem, w jakimś dziwnym pomarańczowo - rudym malowaniu. Z charakterystycznym pykaniem sprężarek i typowym smrodkiem i beknięciem sygnalizującym zamykanie drzwi. Aż się wzruszyłem normalnie. Sporo tam tych kibli jest jeszcze.

Jeden z najlepszych odcinków

Po kolei łapa do góry.Obejrzałem odcinek super.Przemyślenia:6 tyś subskrypcji,ludzi którzy nie hejtują piszą ciekawe i mądre komentarze są ciekawi świata i techniki,nikogo z was nie znam osobiście ale jestem dumny z naszej kolejowej rodzinki. Aha i pozdrowienia z Wałcza.

I to jest Hit!!!!!!!

Na trasie Gdynia - Laskowice nadal można spotkać składy z pierwotną aranżacją wnętrza pasażerskiego.

"Kilkudziesięcioletnie zespoły trakcyjne nie będą mogły wozić pasażerów w nieskończoność" Założymy się? :)

Polecam przyjedź na Śląsk. Jeszcze da się trafić piękne EN57 z starymi siedziskami, drzwiami i wg wszystkim! Z tym że są jak często były na Śląsku w latach 2005-2010. Mocno wyjechane, rozkolebane, podniszczone, brudne z zewnątrz. :)

Super wiedza, bardzo przyda mi się w technikum kolejowym. Wykonanie tak samo dobre, proszę o więcej takich materiałów! Dodatkowo Koleje Mazowieckie pokazały klasę i profesjonalizm.

Szacun dla Autora i Kolei Mazowieckich !

Wincyj, wincyj, najlepszy film z cyklu jak do tej pory...

Gratuluje Panie Jakubie tego, że ciężką pracą udało się Panu doprowadzić do sytuacji, w której tak jak Pan ostatnio mówił, uzyskał Pan nowe możliwości i otwarły się pewne drzwi, które wcześniej były zamknięte :D A co do EN57 - historia tych pojazdów jest tak zawiła i tak dużo jest w niej "przystanków" o których można by opowiadać godzinami :) 14:00 - Wersja numer 1 jest prawdopodobna chociaż tylko gdyby nazwy żargonowe typów pociągów były nadawane tylko z punktu widzenia kolejarzy. Natomiast powszechnie przyjęło się, że to właśnie ta druga wersja jest tą na bazie, której przyjęło się nazwę "Kibel" dla tego typu zespołów trakcyjnych (i to zarówno dla 3-członowego EN57 jak i 4-członowego EN71). 19:50 - No i jeszcze trzeba zaznaczyć, ze w układzie mamy wydajniejsze sprężarki tłoczące powietrze do przewodu głównego oraz, że tak naprawdę każdy człon składu to osoby sub-system hamulcowy - tak jak Pan wspomniał "kran hamulca" steruje elektrozaworami w każdym z członów. :) 24:10 - ED73 to jest chyba jeden z najbardziej zaawansowanych wariantów pojazdów z rodziny 5B/6B nawet dzisiaj. Niby wygląda jak ED72 ale pod kątem technicznym to jest śpiew przyszłości z roku 1997. Zastosowano w nim pierwszy wariant wózków napędnych 14MN, a co ważniejsze pierwszy wariant wózków tocznych 25ANp - dzisiaj ostatnie 2 wersje tych wózków wykorzystuje FPS (Cegielski) z Poznania w wagonach dostosowanych do jazdy z prędkościami +200 km/h - wózek 25ANa oraz 25AN4 (pierwszy można zobaczyć w wagonach typu 159A i pochodnych - to te z czarnym pasem okiennym oraz charakterystycznymi osłonami przejść między wagonowych oraz diodowymi, narażonymi światłami końca pociągu, a drugi można zobaczyć także w wagonach zmodernizowanych przez FPS ale tych w standardzie Y - także mają czarny okienny pas ale inną konstrukcję). Co więcej ED73 jako pierwsze miało zestawy kołowe z monoblockowymi kołami oraz hamulce tarczowe - szkoda, że powstał tylko jeden egzemplarz tego pojazdu. :/ 28:45 - Dlatego często zdarzało się tak, że na linii, gdzie najtrudniejszym fragmentem jest podjazd od Poronina do samego Zakopanego pod tzw. Spyrkówkę, zestawiano dwa składy EN57 pracujące w ukrotnieniu :) 30:00 - Generalnie modernizacje układów napędowych pojazdów EN57/EN71 etc. można podzielić na 3 typy: 1) Albo pozostawiano standardowe silniki trakcyjne typu LK450/LKa470 itd. i zestaw oporników rozruchowych (tzw. rozruch stycznikowo- oporowy) 2) Albo pozostawiano standardowe silniki trakcyjne w/w typu ale oporniki rozruchowe zastępowano przetwornicami DC/DC tzw. "chopperami" (tzw. rozruch impulsowy - chopperowy) 3) Albo zamieniano silniki trakcyjne na te wykorzystujące prąd przemienny (tzw. silniki 3-fazowe/indukcyjne/klatkowe),a układ rozruchowy w postaci oporników/chopperów zamieniano na układ oparty o falowniki trakcyjne transponujące prąd stały z sieci trakcyjnej na prąd przemienny zasilający silniki trakcyjne (tzw. rozruch asynchroniczny) - wszystkie pojazdy, które w nazwie serii mają literę "A" (AKŚ, AKM, AL, AD) 37:10 - Jeszcze do nie dawna najstarszą jednostką była "022", która została wyprodukowana w 1962 roku (nawet nasze Koleje Śląskie chwaliły się, ze mają najstarszy pojazd tego typu w użytkowaniu) - dzisiaj została oddelegowana do oddziału centralnego PR`ów i albo stoi w Idzikowicach albo w Warszawie oczekując na naprawę główną. Świetny materiał i życzę co raz to nowszych możliwości jeżeli chodzi o realizację materiałów :)

Ten pociąg jest jak schabowy z kapustą i Kevin sam w domu. Wszyscy się z tego śmiejemy, ale każdy i tak kocha.

Dzieku Panu przypomniałem sobie jak mój tata, konduktor, zabrał mnie kiedyś że sobą do pracy na kurs właśnie takim "kibelkiem". To była wspaniała przygoda. Mimo nie wątpliwych wad EN57 mają swój czar i miejmy nadzieję, że nie znikną one zupełnie z polskich szlaków kolejowych. Serdecznie pozdrawiam

Nawet nie miałem świadomości że En 57 wyprodukowano tak dużo. Git odcinek.

Kibelki są kochaneee ❤️❤️❤️

Dziękuję! Zaniemówiłem z wrażenia. Polskie telewizje wszelakie - uczcie się obiboki, tak się robi wartosciowy towar w Waszej działce!!! Odcinek pacjenta wrażliwego na tego typu tematykę powinien wprowadzić w stan hiperwentylacji. No aż takich łakoci to się nie spodziewałem! Gratulacje, że trafiłeś na tak pozytywnie nakreconą ekipę ludzi w Kolejach Mazowieckich! (Gratuluję tego, bo swoją działkę w dziedzinie merytoryki i prowadzenia filmu, to jak zwykle wykonałeś po mistrzowsku, ale na tym juz się parę razy zachwycałem, to nie będę przynudzał) Panie i Panowie z KM sp. z o.o., którzy pomogliście swoimi decyzjami czy też działaniami w powstaniu tego odcinka - czapki z głów, szacunek, oklaski, dobra robota! Jak ktoś wpadnie na to, że może być to doskonała sytuacja wygrany-wygrany, to powie, nic wielkiego nie uczynił, ot pomysł. Sęk w tym, że w wielu sytuacjach życiowych nie trafia się nikt, kto by zauważył, że pomagajac komuś, sam zyskać może. Pozdrawiam. Robert.

W 1995 r. wracałem jako sześciolatek z Ciechocinka (pierwszy wyjazd wakacyjny!). Na trasie z Torunia Gł. do Gdańska Gł. jechałem pachnącym nowością składem z malowaniem czerwono-żółtym, który od dźwięku (zapewne sprężarki) nazywałem "kwaczka-kwaczka". To musiał być ED72. 😉

Takiego kontentu szukałem. Zajebisty kanał!

Super odcinek 😀 z tymi butami to prawda... Sam roztopilem kiedys tak buty... Wystarczyło ok 20min 🤣 ... jak cieplo bylo w stopy. Gorzej po wyjściu z pociagu 😂 a buty do wyrzucenia.

Szanowny Panie z największą przyjemnością obejrzalem kolejny odcinek!. I w trakcie jego oglądania, gdy mówił Pan o zmianie wyglądu wnętrza tych pociągów i odzewu pasażerów przypomniał mi się stan wojenny. W związku ze stanem wojennym i zablokowaniem wycieczek, a także wystęujacymi wtedy mrozami i opadami śniegu podjęto we WRON decyzję o skierowaniu super nowoczesnych autobusów turystycznych np. Van Hool Leyland do obsługi mieszkanców Ursynowa w dojazdach do Dworca Centralnego. To były super szybkie linie z paroma przystankami: Ursynów, pl. Unii Lubelskiej, pl. Konstytucji, dzisiejsze Metro Centrum, dw. Centralny. Pasażerowie wchodząc otrzepywali buty, mówili "Dzień Dobry" kierowcy i wchodziło ich tylko tylu ile było wolnych miejsc siedzących. Wysiadając mówili kierowcy "Do widzenia", a w parę sekund później łokcie do roboty bo trzeba dostac się do Ogórka, aby pojechać dalej. Pozdrawiam.

czerwone plastikowe ławki z zagłówkami były moimi ulubionymi wersjami tych pociągów zawsze przyjeżdżając do warszawy do babci czekałem aby się takim cudem przejechać warszawa powiśle to też jedna z moich ulubionych stacji z torami dalekobieżnymi za płotkiem i kasą która nie miała aktualnej bazy stacji dla pociagów pkp pospiesznych i zawsze sprzedawali mi bilet do innego miasta o tej samej odległości od warszawy to były takie fajne czasy wakacji i ferii zimowych

Jeden z najwspanialszych odcinków. Czekałem na weekend by obejrzeć w ciszy i spokoju zwarzywszy na jego długość. Dziękujemy za materiał. Gratuluję! Pozdrawiam.

Niczym w Misiu- z okazji okraglej rocznicy, 21okraglej rocznicy! Moja cora majac 11miesiecy zaliczyla debiut na 57 w skm. Bardzo jej sie podobalo. Mysle, ze i ona jeszcze przewiezie swoje dziecko takim skladem :)

Uuuuu... Nareszcie jest! :D Jak ja nie mogłem się doczekać tego odcinka. Ostatnio bardzo często jeżdżę tymi jednostkami. Dziękuję za tyle cennych informacji na temat tego zespołu.

Świetny odciek! Zresztą o moim ulubionym pociągu. A jeszcze na początku 2018 roku jechałem takim składem, który nie widział żadnej modernizacji, siedzenia były to jeszcze brązowe, skajowe klasyki na gąbce (najwygodniejsze!) ;). Był to Radew, Koszalin -Poznań Gł.

Super odcinek dziękuję bardzo. Nie mogę się doczekać swojej następnej wycieczki pociągiem tym razem będzie to ze Świnoujścia do Katowic. Pozdrawiam

Zapraszam do Piły, jak ktoś chce się przejechać niezmodernizowanym EN57!

Wnętrze niemoderowanego to najlepiej by było teraz na Podkarpaciu nagrywać - 894 z zieloną dermą to nasza żywa skamieniałość 😁 Ale nie narzekam, bo to dla mnie najlepszy odcinek z dotychczasowych 👏

Nie jestem fanem kolei ale nie wiem dlaczego tak miło mi się ogląda do końca filmiku.

Witam zawsze filozofia piękna przekazu kolejnictwa potęga , więc łapka w niebo i do kolejnego kibelek brawo 1-0 🥇🎥🎆✨🎇👌🙌👍🏆🤴🏆🥇

Bardzo się podoba,naprawdę wiele interesujących rzeczy można było się dowiedzieć.Dziękujemy Panie Jakubie👍

Super odcinek. Podoba mi się dobór słów użytych żeby opisać smród jaki panował w "kiblach" :)

Piękny EN przedlift, z wystrojem w stylu późnobufetowym na wysoki połysk. Cudowne miejsce do jechania. Przypomniał mi soę pewien dworcowy dowcip z la, kiedy wszystkie EN wygladały tak samo. Wpada spóźniony pasażer na peron po sygnale odjazdu i pyta zdenerwowany innego: - panie, panie, jaki to pociąg? Pan ze spokojem odpowiada: - niebieski. - no tak panie, ale dokąd, dokąd? - no do połowy! Nie pamiętam, czy pasażer zdążył wsiąść.

Co do przydomku to: żółtek, kibel ale jeszcze urynał. A to dlatego, że te czerwone plastikowe siedzenia, które były po nagrzaniu w pełnym słońcu pachniały mocznikiem.. Osobiście nie miałem okazji odczuć tego zapachu, ale ponoć tak było.

Cudowny i bardzo długi (Super :D ) materiał. Obejrzałem jednym tchem, bez pauzy. Od siebie nie mam nic do dodania, bo jak dla mnie wyczerpałeś temat, ale zauważyłem już czujnych widzów :) Świetne połączenie rocznicy modelu z numerem odcinka. Znowu zmotywowałeś mnie do nauki (na to nigdy za późno): przypomniałem sobie o wózku Jacobsa i dowiedziałem się o sprzęgu Scharfenberga. Moje wspomnienia z podróży EN57? No cóż, nienawidziłem dźwięku sygnału ostrzegawczego zamykania drzwi (19:22). Nie lubiłem nimi jeździć właśnie dlatego, że były najbardziej zaniedbane. Zawsze wolałem składy wagonowe. W zimie, jak już powiedziałeś, zawsze było ciepło właśnie dzięki tym elektrycznym grzejnikom i to uważam za duży plus. Dziękuję Ci Kubo za nagranie tak wspaniałego odcinka oraz Kolejom Mazowieckim za pomoc w jego realizacji. Pozdrawiam.

Fajny materiał, fajnie ze strony KM, że dało zgodę na nagranie, a nie postawiło urzędniczy murbeton. Jeszcze nie tak dawno (luty '18r.) miałem okazję się przejechać jednostką z pierwotnym wystrojem wnętrza, na stanie PR (teraz PolREGIO), malowanie pomarańczowe, trasa Katowice-KG. Skórzane obszycia siedzisk, głośno, gorące nagrzewnice, drzwi przedziałowe nie domykały się i przez całą podróż po modernizowanej LK 133 uderzały o siebie potęgując już i tak duży hałas. Tak, to jeździłem samymi modernami kibli i Impulsami. Niezapomniane przeżycie : p

Super !!!! Pozdrawiam jeszcze z Trójmiasta pamiętając EW 58,ale za 3 lata będę mieszkał w Warszawie😀

@Po kolei z Kuleckim Bardzo dobre i wartościowe video. Doceniam to, że wkłada pan serducho, i co najważniejsze... *swój czas,* który mógłby być przeznaczony dla rodziny. Co prawda większość rzeczy wiedziałem, to jednak brakuje pewnych informacji , co oczywiście rozumiem, bo nie sposób tyle spamiętać przy realizowaniu odcinka. Informacje: 1. ,,Kibel" jest również nazywany ,,żółtkiem" (wiem, że w którymś z poniższych komentarzy jest o tym wspomniane); 2. *Koleje Mazowieckie* (chociaż niektórzy piszą Kolej Mazowiecka, czego *nienawidzę* - nawet nie wiem dlaczego) mają barwy biało-zielono-żółte- *szare.* O tej ostatniej barwie zapomniał Pan wspomnieć. #kolejemazowieckie 3. W pewnym momencie w produkowanych (po pewnym czasie) jednostkach zaczęto stosować inny system hamulca, nie Orlikon, a Knorr (tak, wiem jak nazwa tej firmy od szybkich potraw); 4. Nasze EN57 jeżdżą na Słowenii po wyeksportowaniu i nazywają je tam ,,Gomułkami"; 5. Panie Jakubie miałeś możliwość przejechania całego tzw. ,,wianka" na Olszynce? 6. Jeszcze kiedyś na Śląsku jeździł (jeździ? - do sprawdzenia) EN57-022; 7. Takie info dla KM: weźcie sprzedawajcie tyle biletów na pociąg ,,Słoneczny", ile jest w nim miejsc, pan Grajda się cieszy, że obłożenie duże, a ludzie się w tym pociągu w środku sezonu kiszą (chodzi o to, że w razie POWAŻNEGO wypadku KM się NIE WYPŁACĄ); 8. Taka ciekawostka dla wytrwałych: dzisiaj widziałem iskrzenie - płomień podczas hamowania EN57AKM (najbrzydsza wersja) drugiej osi ;-) - mam blisko do jakiejkolwiek kolei, bo mieszkam na Olszynce. Dzięki za ,,wysłuchanie"!

Świetny materiał!!! Wielkie podziękowania dla kolei mazowieckich.

Najbardziej kompleksowy i interesujący materiał o kiblu, jaki widziałem. Warto jeszcze wspomnieć, że seria EN57 dzierży miano najdłużej produkowanego pojazdu szynowego na świecie. Pozdrowienia dla autora:)

Kiedy trafiłem na ten kanał naprawdę mi się spodobał kawał dobrej i profesjonalnej roboty. Wszystko ma sens i wytłumaczenie nie jestem powiązany z koleją w żaden sposób ale zawsze mi się podobała a najbardziej wygląd taboru oraz dźwięki. Dzięki tym filmikom dowiedziałem się wielu rzeczy które mi się przydadzą bo akurat gram od jakiegoś czasu w Darmowy Symulator Kolei Multiplayer o nazwie TRAIN DRIVER 2. Można tam pojeździć z ludźmi po realnych jak i fikcyjnych trasach do tego można też się wcielić w Dyżurnego jakiejś stacji lub posterunku sterując i kontrolować ruch pozostałych graczy którzy są Maszynistami. Trzeba tam zapowiadać pociągi oraz dzwonić do innych Dyżurnych i zakładając blokady liniowe oraz wszelkie inne rzeczy które robi się w rzeczywistości. Jest wiele sposobów sterowania jak np. Komputerowo SCS, Kostkowo SPK, Ręcznie wajchami do semaforów kształtowych lub świetlnych oraz do rozjazdów i wszelkich innych elementów sterowanych.

Panie Jakubie, właśnie na to czekałem z okazji 57, okrągłego odcinka. Materiał jak zwykle najwyższych lotów. Dziękuję za pracę i serducho jakie wkłada Pan w to co robi. Oby ta pasja trwała jak najdłużej bo już czekamy na kolejne odcinki. Najdłużej produkowany pojazd trakcyjny na świecie, zapach dermy, trajkocząca sprężarka i te godziny spędzone na dojeżdżaniu właśnie EN57 do szkoły a później pracy... Tylko zanim dowiedziałem się o nazwie ,,kibel" zawsze nazywaliśmy go ,,żółtkiem". Szkoda tylko, że 001, mimo że wpisany na listę zabytków, rdzewieje w krzakach. Pozdrawiam serdecznie z Olsztyna.

Długo wyczekiwany odcinek. Spełnił oczekiwania i nawet jest w nim więcej informacji niż można było się spodziewać. Odcinek super, a łapka za obszerność materiału.

Kapitalny odcinek! Ponad czterdzieści minut wspaniałej, pasjonującej opowieści. Dziękuję pięknie!

Te trzy pięćdziesiątki siódemki to oczywiście nie może być przypadek :). To kolejny świetny odcinek. Pozdrawiam i miło, że już Pan wyzdrowiał.

Dziękuję - jak zawsze super przygoda z nutą historii po kolei :-) Warto pamiętać że pudła - ich konstrukcja ma pochodzenie szwedzkie. Pozdrawiam Maciej

Kawał historii i dobra robota! :D My, za dzieciaka, nazywaliśmy je "gąsienicami" ;) A jak maszynista nie włączył na naszej stacji sprężarki, to było mi smutno, że nie "tykotał" :D

57 odcinek o EN57 na 57 lecie produkcji to nie może być przypadek. To znak od Boga, który lubi ten kanał. Panie Jakubie to ja dołożę życzenia okrągłe 57 lat rozwoju kanału.

Dołączam do klubu właścicieli roztopionych podeszew butów. W 1988 roku przytopiłem gumę na pięknych Sofixax. Sofixy to były takie "polskie adidasy" produkowane w Radomiu. W tamtych czasach to były fajne buty.

świetna opowieść, świetne widoki - genialne!

Siemka! Tu Olek ;) Fajnie że ktoś o tym rozmawia :) Like!

Super materiał. Dobrze przygotowany merytorycznie, teoretycznie i praktycznie. Pełna profeska. Co do Kibelków to cudze chwalicie a .... Pozdrawiam z Łodzi.

Obejrzalem po raz kolejny. Mam sentyment do "kibla." :}

Widać duży nakład pracy i serce . Dzięki !

Super ciekawy odcinek i nareszcie nie ma niedosytu, że film był za krótki. Robi Pan świetną robotę. Dziękuję

Szanuję ogrom pracy włożony w każdy z Pana odcinków o kolei. Jako sympatyk, Pana odcinki są dla mnie źródłem wielu cennych informacji. Pięknie się ogląda i słucha ludzi o tak wielkiej pasji do kolejnictwa. Życzę wytrwałości w prowadzeniu kanału, zdobył Pan właśnie kolejnego widza :) pozdrawiam

W 2012 jechałem do Szczecina EN57 z połowy lat 60-tych! Nie mogłem uwierzyć, kiedy z ciekawości, po podróży, wpisałem sobie jej numer w Internetowej Bazie Kolejowej. Ebonitowe/plastikowe ławy, zajechane silniki trakcyjne, niedomykające się drzwi pneumatyczne. Skład podmiejski na trasie dalekobieżnej. Do tego dochodził fatalny stan torów na całej długości "Nadodrzanki" i momenty, w których toczyliśmy się po 20 km/h. Teraz jest, podobno, TROCHĘ lepiej. Masakra! Lubiłem "Kible", ale ponad 5-godzinna podróż tym super-składem spowodowała, że praktycznie straciłem sentyment do tych jednostek. Jeszcze pod koniec PRL'u, na trasie Wrocław-Szczecin kursowały normalne składy z przedziałowymi wagonami. W III RP dokonano znaczącej reformy ;)))) PS. Malowanie kolei mazowieckich DOKŁADNIE odpowiada malowaniu... autobusów miejskich w Zielonej Górze. To względu na historyczne barwy miasta.

Dziękuje za kolejny dobry odcinek o koleji, mam prośbę o podzielenie takich długich odcinków na połowę np: po 20 minut, bo odcinek profesjonalny z bardzo dużą ilością informacji w tak długim czasie jest trocę męczący. Dziękuję.

Na Podlasiu jest jeszcze nr 1537 :) Bardzo dobry film! Pozdrawiam

Czerwony skaj na obiciach foteli. Nagrzewnica była pożądana, nawet jak była pod nogami, bo wtedy było ciepło zimą. I jeździły nie tylko aglomeracyjnie. Za czasów studenckich jeździłem nimi często na trasie Bydgoszcz - Poznań i z powrotem. Raz jechałem w Dzień Kolejarza już roku nie pamiętam. Wszyscy konduktorzy byli nawaleni. Lata 1987-1992. A jak w nich trzęsło! Pozdrawiam :)

Swietny program, fajnie ze takie cos powstaje.

EN71 trafiły do lokomotywowni Kraków Płaszów do jazdy na linii Kraków - Zakopane. 14 sztuk trafiło też na SKM Trójmiasto do lokomotywowni Gdynia Cisowa. Krakowskie EN71 podobno miały stojaki na narty. Chyba kilka 4-członowych kibli trafiło też do Jugosławii. WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO DLA KIBELKA!!!

Czytając poniższe komentarze udowadniamy samym sobie, że można dokonać niemożliwego! Chodzi o to, że z kanału na tym serwisie można zrobić forum, w którym nikt nie stosuje ,,prawa większości" itp., wymieniamy się informacjami, kulturalnie dyskutujemy. Oby tak dalej! Trzymajcie się! Samych zielonych świateł! 😃

Cześć Kuba, wielkie dzieki za film. Nigdy nie spodziewałbym się, że zainteresuje się tak bardzo kiblami, na które dotychczas nie zwracałem zbytnio uwagi. Z niecierpliwością czekam na następny film. Pozdrawiam z Dolnego Śląska.

I to się nazywa współpraca! Czekam z utęsknieniem na coś takiego z Kolejami Dolnosląskimi

Wow! Jak zawsze, ogrom informacji, zestawione w wyraźny przekaż, szacun za kawał dobrej roboty!!

Jak zwykle,filmy na wysokim poziomie,wiedzy,ciekawości i jakości

Dokładnie tak - dbajmy o zabytkowy tabor. Gorąco proszę i dziękuję za utrzymanie starego taboru kolejowego. EN57, Stonki, Gagariny, ET22 i cała rodzina... Błagam nie złomujcie ich! Potem będzie za późno. Co raz chętniej ludzie wracają i zapłacą za taki przejazd z duszą. Jak prowadzący mówi, utrzymane takie jednostki to wizytówka i chluba dla przewoźnika. Na szczęście trend pojawił się i w Polsce !

Obejrzałem po raz drugi (i pewnie nie ostatni), z równie dużym zainteresowaniem. Dobra robota!